Kayısı Reçeli

Bloguma yazmayalı çok uzun zaman oldu. Ama annemin kayısı reçeli yazılmazsa olmaz. Güneşte reçel yapmak, galiba İzmir' lilere has bir şey. Annem yıllardır yaz mevsiminde bir taşım kaynattığı reçellerini üç (bazan dört gün) gün güneşte tutuyor. Üzerlerini tülbentle örtüyor. Sonuç cam gibi reçeller.
Aslında pekmez de bazan kazanların içinde ve güneşte bekletilerek yapılıyor. "Teknik " buharlaşma yoluyla koyulaştırmak.
İki kilo Malatya kayısısı ve 1600 gram toz şeker. Tartınız yoksa, her bir kiloluk şeker pakedinden bir su bardağı şeker çıkararak ölçüye ulaşırsınız. İki çay kaşığı limon tuzu yeterli. Malzeme bu kadarcık.

Kayısıları yıkayıp çekirdeklerini çıkaralım. "çekirdeklerini kırıp, içindeki bademi de kullandık" Bir adet kayısıdan dört dilim yapalım. Bir tencereye bir sıra kayısı, bir sıra toz şeker döşeyelim. Ve bir gece buz dolabında bekletelim. Sabah ateşe koyalım. Şeker sulandığı için su eklememize gerek kalmıyor. Kaynadıktan sonra ateşi kısalım. On dakika sonra limon tuzunu ekleyelim. Limon tuzunu ekledikten dört dakika sonra ateşten alalım. Suyla ıslatılmış bir kevgirle köpüğünü alalım.
"Ben reçel pişerken hiç kaşık kullanmıyorum. Tencereyi sallayarak karışmasını sağlıyorum".
Reçeli ateşten aldıktan sonra tepsiye alalım. Üzerine tülbent örtüp, tülbenti de tepsinin kenarlarına mandalla tutturalım (bu da annemin tembihi... Mandal olmazsa tülbent reçele yapışır ya!). Tepsiyi güneşe çıkaralım. Balkon yarım gün güneş aldığı için üç gün yeterli geldi. Reçelin şerbeti koyulaşınca kavanozlara dolduralım. Bize afiyet olsun. Umarım sizler de denersiniz.